พระครูกิตติอุดมญาณ (หลวงปู่ไม อินทสิริ) วัดป่าเขาภูหลวง ตำบลระเริง อำเภอวังน้ำเขียว จังหวัดนครราชสีมา

[ตามรอยพุทธ]

พระครูกิตติอุดมญาณ (หลวงปู่ไม อินทสิริ)
วัดป่าเขาภูหลวง ตำบลระเริง อำเภอวังน้ำเขียว จังหวัดนครราชสีมา

[ตามรอยพุทธ]

ประวัติ
พระครูกิตติอุดมญาณ
(หลวงปู่ไม อินทสิริ)
วัดป่าเขาภูหลวง ตำบลระเริง
 อำเภอวังน้ำเขียว จังหวัดนครราชสีมา
เมื่อวันที่ 15 พฤศจิกายน 2556
ณ วัดป่าวังเลิง ตำบลท่าขอนยาง
อำเภอเมือง จังหวัดมหาสารคาม

พระอาจารย์ไม อินทรสิริ 
ได้กล่าวถึง ครอบครัวของท่านไว้ ดังนี้

" ท่านเป็นคนที่มีนิสัย รักพ่อแม่  รักญาติพี่น้อง
เคารพนับถือ ญาติทุกคน ดี ไม่ดี  ก็เคารพ
ไม่เคยแสดงอารมณ์ออกมา  ถึงแม้บางครั้งจะน้อยใจอยู่บ้าง "

ท่านอยากบวชตั้งแต่เรียนอยู่ประถมปีที่ 4 ขอพ่อ ๆ ไม่ให้ พ่อขอให้ช่วยงานบ้าน ช่วยแม่เลี้ยงน้อง  เพราะน้องยังเล็ก  ต้องอาศัยท่านช่วยงานบ้าน  ตักน้ำ ตำข้าว ท่านมีพี่น้องทั้งหมด 7 คน ชาย 6 คน หญิง 1 คน คุณพ่อขอให้น้อง ๆ โตก่อนค่อยบวช

ตอนอายุประมาณ 10 - 11 ปี

ไปอยู่หนองบัวลำภู  เช้าท่านจะนำควายไปเลี้ยงตามทุ่งนา  ท่านชอบนั่งอยู่ใต้ร่มไม้  " ใต้ต้นข้อ "   ท่านชอบนั่งหลับตาเป็นนิสัย    แต่ไม่ได้ภาวนา  ท่านมักจะเห็นสวรรค์เป็นหอปราสาท   และ เห็นสักกเทวราช  ( พระอินทร์ )  ใส่โจงกระเบน  เหาะลงมาสอนท่านสวดมนต์คาถา จนท่านท่องจำได้  จนอายุ  16 - 17 ปี  ก็ยังเห็นท่านอยู่  ท่านจะสอนธรรมะ  คาถาป้องกันตัว  อยู่ยงคงกระพัน  คาถาเจ็บไข้ได้ป่วย   เวลาท่านสักกเทวราชจะกลับ  ท่านจะสั่งว่า  เวลามีเรื่องอะไร ให้นึกถึงพ่อ ท่านเรียกตัวเองว่า พ่อ  ท่านจะลงมาช่วย   พระอาจารย์ท่านไม่เคยเล่าเรื่องนี้ให้ใครฟังนอกจากคุณพ่อ  คุณพ่อท่านให้เขียนคาถาเอาไปท่อง   เพราะเหตุนี้ เวลามีคนเจ็บไข้ได้ป่วยเล็ก ๆ น้อย ๆ มาหาพระอาจารย์ไม  ท่านเป่าให้  บอกหาย  คนนั้นก็หาย

อายุ  12 - 13 ปี

ท่านทำงานบ้านทุกอย่าง  ช่วยแม่ตำข้าว  ตักน้ำ  ทำอาหาร  และรับจ้างทุกอย่าง  จนเก็บเงินซื้อควายได้ 2 ตัว   ตอนอายุ  13 ปี     (  เปรียบเทียบกับคนอายุ 60  บางคนยังซื้อควายไม่ได้เลย  )     ท่านเป็นคนที่ไม่กระตือรือร้นในการแต่งตัว   ใส่เสื้อผ้าแบบไหนก็ได้   ไม่ชอบเที่ยว  ดูหนัง  ร้องรำทำเพลง  แต่รำกลอนเป็นเพราะพ่อสอนให้   พ่อเคยเป็นหมอลำเรียกโจทย์แจ้   ตอบปัญหาทางด้านประวัติศาสตร์  ธรรมะ  ภาษาไทย  บาลี มคธ   พ่อสอนเก่งมาก   พ่อสอนให้รำ  เพราะว่าเป็นประวัติศาสตร์คำสอนในทางศาสนา

อายุ  14  ปี

คุณพ่อเสีย   ก่อนเสียพ่อป่วยอยู่เป็นปี  วันนั้นเฝ้าพ่ออยู่คนเดียว ประมาณบ่าย 3 โมง  พ่อสั่งว่าอีก 3 วันพ่อจะตายให้เลี้ยงน้องให้โตก่อน    แล้วบวชให้พ่อด้วย   มีคำหนึ่งที่พ่อสั่งไว้ว่า  ถ้าพ่อตายแล้วแม่คิดจะมีสามีใหม่   อย่าไปห้ามแม่นะ    แต่อย่าให้สามีใหม่มารังแกน้อง   อยู่มาอีกปีเศษ   มีคนมาชอบแม่  ขอแต่งงาน   แม่ถามว่าจะให้แม่แต่งงานหรือไม่  ก็ถามแม่ว่าจะแต่งทำไม   แม่ว่าจะได้มาเลี้ยงน้อง   ดูแลงานบ้าน   พ่อเลี้ยงเป็นนักเลง เล่นการพนัน ชอบขโมยของมาเล่นการพนัน  อยู่มาวันหนึ่ง น้องชายคนติดกัน กลับมาจากโรงเรียน  แม่บอกให้ไปไล่ควายจากทุ่งนากลับเข้าบ้าน   แต่น้องชายไม่รีบไป  แม่ก็บ่น  พ่อเลี้ยงเสริมว่า  ไม่เชื่อฟัง พ่อแม่  จะฆ่ามันตาย  จับไม้ค้อนขว้างถูกใส่ส้นเท้าเป็นแผล   น้องชายร้องไห้   ตอนนั้นพระอาจารย์ไมอายุ  15 ปี  เห็นพ่อเลี้ยงทำอย่างนั้นเสียใจมาก  กลางคืนท่านฝนมีดยาว 15 ซม.   อยู่  3 วัน  3 คืน   คิดจะฆ่าพ่อเลี้ยง จะแทงตอนเขานอน   แต่ก็คิดอีกว่า ฆ่าเขาแล้ว จะหนีอย่างไร   เพราะตอนนั้นย้ายบ้านไปอยู่ หนองบัวลำภู  บ้านไกลจากบ้านเก่าที่ จ.อุดร   ก็กลัวจะมีโทษ  กลัวโดนจับ  กลัวไม่ได้ดูน้อง ผ่านไป  2 - 3 วัน  จนยับยั้งสติอารมณ์ไว้ได้  เป็นจิตที่รักน้องมากที่สุด  ไม่อยากให้ใครมารังแก

           ต่อมา ญาติพี่น้องทางบ้านเก่าที่อุดรพากันไปรับมาที่บ้านเกิด  บ้านเก่า  ซื้อไร่ ซื้อนาใหม่ พ่อเลี้ยงก็ตามมาอีก  ก็ยังเล่นการพนันเหมือนเดิม  ช่วงนั้นเดือนมีนาคม  ชาวอีสานแต่ละบ้านจะจัดงาน มีงาบุญ  มีเทศน์ผะเหวต   กลางคืนมีมหรสพ หมอลำ  ตอนเช้าตื่นสาย  แม่ปลุกว่าไม่ไปไร่หรือ  เพราะปกติต้องไปขุดไร่  ไถไร่  พวกเราตื่นสายประมาณโมงเศษ ๆ  พอแม่บ่น  พ่อเลี้ยงก็บ่น   ทั้ง ๆ ที่พ่อเลี้ยงไม่เคยช่วยงานอะไรเลย  พี่ชายคนที่ติดกัน ดึงปืน  พระอาจารย์ก็ชักมีด  พี่ชายคนโตก็มาห้าม  พ่อเลี้ยงก็หนีไปตั้งแต่บัดนั้น   ไม่กลับมาอีก  ชีวิตคนมีพ่อเลี้ยง  แม่เลี้ยงก็แบบนี้แหละ

อายุ  17  ปี

ไปช่วยงานญาติพี่น้อง  ลุง น้า บ้าง  ปลูกอ้อย ข้าวโพด ถั่วลิสง ปลูกผักขาย ส่วนมากเป็นน้าของแม่  ซึ่งท่านเรียกพ่อใหญ่   เพราะเขามีลูกเล็กช่วยงานยังไม่ได้

[ตามรอยพุทธ]

สู่ร่มกาสาวพัสตร์

อยู่มาอายุ 18 ย่าง 19 ปี

ลุงอยากให้มาบวช เพราะที่วัดไม่มีพระเณรมาบวช  อีกอย่างเห็นสาว ๆ มาคุยเล่นด้วย   แต่พระอาจารย์มีจิตใจไม่คิดจะมีลูกเมีย   ท่านชอบพูดเล่นกับผู้หญิงสาว ๆ ไม่คิดจะแต่งงาน   แต่นิสัยจะรังเกียจผู้หญิงที่มาพูดให้ทางผู้ชาย    แต่มีความคิดในใจว่า  จะแต่งงานกับผู้หญิง ที่มีความรักจริง ซื่อสัตย์ บริสุทธิ์  แต่ถ้าไม่ซื่อสัตย์สุจริต  บริสุทธิ์ต่อเรา  เราจะไม่ยุ่งเด็ดขาด    ผู้หญิงที่จะมาแต่งงานกับพระอาจารย์  ถ้าไม่ได้แต่งงานถูกต้องตามกฎหมาย   จะไม่แตะต้องผู้หญิงคนนั้น  ท่านมีความคิดเช่นนี้   ก็เลยมีความมั่นใจตนเองว่า  จะไม่ล่วงเกินผู้หญิงคนใดทั้งสิ้น*   
แต่ลุงไม่เชื่อว่า  จะมีคนคิดแบบพระอาจารย์  ลุงขอร้องให้บวช กลัวจะมีเมียก่อน  ลุงเคี่ยวเข็ญทุกวัน  สุดท้ายจึงตกลงใจบวช   ตกลงไปเข้านาค  ก่อนเข้านาคสัญญากับลุงว่า  ถ้าหลานไปบวชออกพรรษาเมื่อไร  ก็สึกเมื่อนั้น อย่าห้าม    ก็เลยไปเข้านาค 1 เดือน    บรรพชาเป็นสามเณรไม   เมื่อ 11 พฤษภาคม 2509   ที่วัดศิริวัฒนา  จ. อุดรธานี  บวชเป็นเณรอยู่ 2 พรรษา   (  1 ปี  8  เดือน  19  วัน  )  ต่อมาปี 2511 อุปสมบทเป็นพระภิกษุ

ระยะเวลาเป็นเณร   อยู่อุปปัฎฐากครูบาอาจารย์   อาหารไม่ค่อยมี ไปตัดยอดหวาย หน่อไม้  ตอนเช้าไปทำอาหาร    เช่น  แกงขี้เหล็ก  เลี้ยงถวายครูบาอาจารย์  ถ้าพระ เณรไม่มา   พระอาจารย์ตอนเป็นเณร   กิจวัตรประจำวัน   ตักน้ำจากบ่อเป็นน้ำสรงครูบาอาจารย์  ทุ่มหนึ่งทำวัตรเย็น    2 ทุ่ม เดินจงกรม  2 ทุ่มครึ่งนั่งสมาธิ  ท่านมีความตั้งใจปฎิบัติ เข้มงวด กวดขัน บวชได้ 1 เดือน 20 วัน   ก็ปฎิบัติธรรม  รู้ธรรม เห็นธรรม สู้เป็น สู้ตาย ไม่หลับไม่นอนหลายวันหลายคืน  ปฎิบัตจริงจัง  ปฎิบัติเอาเป็น เอาตาย   พอจิตเข้าถึงธรรมแล้ว  จิตยึดมั่นอยู่ในคำสอนของพระพุทธเจ้า  ท่านปฎิบัติไม่ท้อถอย อดทน ต่อสู้ งานวัดไม่ว่าวัดไหน  งานก่อสร้าง ศาลาการเปรียญ จะตั้งใจช่วยงาน

*  สัจจธรรม  พระอาจารย์ปฎิบัติธรรมได้ตั้งแต่เป็นเณร อายุ 18 ปี จิตของท่านจะน้อมถึงอดีต  ท่านคิดว่าระยะเวลาที่ผ่านมาเสียเวลาไปมาก    สร้างบาปมาเยอะตั้ง 18 ปี   กลัวจะกลับไปเป็น ฆราวาสทำบาปอีก  ท่านเคยตั้งสัจจะไว้หลายภพ หลายชาติ   เริ่มตั้งสัจจะตั้งแต่เป็นหนุ่ม   คนธรรมดาจะคิดเรื่องมีครอบครัวว่าถ้าบวชสึกออกมาอายุ  20 ปี จะต้องมีครอบครัว   หาเงินหาทองไว้ก่อนเพื่อให้มีอยู่มีกิน  จะแต่งงานกับผู้หญิงมีความบริสุทธิ์    ถ้าผู้หญิงไม่บริสุทธิ์  จะไม่แตะต้องคนนั้นเลย  แต่ถ้าผู้หญิงคนนั้นบริสุทธิ์ เรายังไม่ได้ขอแต่งงานก่อน  เราจะไม่ถูกเนื้อต้องตัวเลย  คิดอยู่เช่นนี้ ปีหนึ่งผ่านไป ผู้หญิงก็หนีไปแต่งงานหมด ไม่มีคนบริสุทธิ์เลย  ท่านเลยผ่านพ้นมาได้  ไม่หลงในภพในชาติมากเหมือนคนอื่น

[ตามรอยพุทธ]

HS4MM( วิเชียร สังโวลี )
กราบนมัสการ
พระครูกิตติอุดมญาณ
(หลวงปู่ไม อินทสิริ)
วัดป่าเขาภูหลวง ตำบลระเริง  อำเภอวังน้ำเขียว จังหวัดนครราชสีมา
เมื่อวันที่ 15 พฤศจิกายน 2556
ณ วัดป่าวังเลิง ตำบลท่าขอนยาง อำเภอเมือง จังหวัดมหาสารคาม

[ตามรอยพุทธ]

........วีดีโอ......
พระครูกิตติอุดมญาณ (หลวงปู่ไม อินทสิริ)
วัดป่าเขาภูหลวง ตำบลระเริง อำเภอวังน้ำเขียว จังหวัดนครราชสีมา
เมื่อวันที่ 9 เมษายน 2560

[ตามรอยพุทธ]

[ตามรอยพุทธ]

[ตามรอยพุทธ]

[ตามรอยพุทธ]

[ตามรอยพุทธ]

[ตามรอยพุทธ]

[ตามรอยพุทธ]

[ตามรอยพุทธ]

[ตามรอยพุทธ]

[ตามรอยพุทธ]