กาฝากต้นหมากเบ็น หรือ หมากเบน

[kaentong]

กาฝากต้นหมากเบ็น หรือหมากเบน

ชื่อเบน ไม่ใช่ชื่อฝรั่ง แต่เป็นต้นไม้ที่รู้จักกันทั่วไปในภาคอีสาน และเป็นไม้ผลยอดนิยมในหมู่เด็กแนวบ้านนอก ที่เด็กแนวตามห้างไม่มีโอกาสได้ลิ้มรส เบนคือต้นไม้อะไรแน่ อันที่จริงเบนที่พบในภาคอีสานมี 2 ชนิด คือ เบนป่า และ เบนโคก ที่เรียกแตกต่างกันนั้นเพราะวัฒนธรรมการเรียกชื่อต้นไม้ตามถิ่นที่อยู่ที่แตกต่างกันนั่นเอง
      เบนโคกมักพบตามป่าเต็งรัง เป็นพืชทนแดด แต่เบนป่าพบได้ตามป่าดิบแล้ง สำหรับเบนโคกมีชื่อสามัญในภาษาไทย ที่เอ่ยขึ้นมาย่อมรู้จักกันดี คือ “ ตะขบป่า ” และมีชื่อสามัญในภาษาอังกฤษที่ถือเป็นนักบริหารบ้านเมืองทีเดียว ชื่อว่า “Governor's Plum ” แต่ชื่อทางการตามภาษาวิทยาศาสตร์ว่า Flacourtia indica (Burm. F.) Merr.
      เบนโคก หรือตะขบป่า แต่ชาวบ้านมักเรียกกันอีกชื่อหนึ่งว่า หมากเบน จัดเป็นไม้พุ่มขนาดใหญ่ สูงได้ถึง 10 เมตร เป็นพืชที่มีถิ่นกำเนิดอยู่ในทั้งเอเชียและอาฟริกา และเป็นต้นไม้ที่น่าสนใจเป็นอย่างยิ่ง เนื่องจากมีสีของใบเป็นสีเขียวจัดเป็นมันคล้ายหนัง ในส่วนของลำต้นมีหนามแหลมและแข็ง เบนเป็นไม้โตเร็ว ให้ผลผลิตสูง ออกลูกในช่วงเดือนกรกฎาคมถึงกันยายน ผลมีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 1.5 เซนติเมตร เมื่อสุกจะมีสีแดง มีผิวมันและเมื่อแก่จัดจะเปลี่ยนเป็นสีแดงดำ เนื้อของผลเป็นสีเหลืองอมส้มเข้ม ภายในผลมีเมล็ดแบน ๆ อยู่ประมาณ 8-10 เมล็ด ถ้ายังไม่สุกเต็มที่จะมีรสฝาด แต่เมื่อสุกเต็มที่จะมีรสหวานอมเปรี้ยว ยั่วน้ำลายเด็กตามท้องทุ่งดีนัก

[kaentong]

[kaentong]

[kaentong]

[kaentong]

[kaentong]

[kaentong]

[kaentong]

[kaentong]

[kaentong]

[kaentong]

[kaentong]

[kaentong]

[kaentong]

[kaentong]