คำกลอน.....อาลัยลูกหล่า
คันเทียวทางบ่สุดเส้น อย่าหันหลังให้คนย่ำ
คือคำสอนที่พ่อย้ำ ยังฝังแน่นอยู่แก่นใจ
ชาตินี้น้อแม่นเลือกเกิดบ่ได้ เจ้าใฝ่ในทางดี
พรสวรรค์แม่นพอมี บ่ส่ำพรแสวงนั้น
คันแทนาพอพาปั้น ฮอยความฝันที่เคยส่าว
เสียดายเด้...บุญผลาได้เกิดมาเป็นลูกเจ้า แทนคุณเข่าพ่อบ่ทัน
หวนคืนวันเมื่อครั้งยังมีพ่อ พระคุณพ่อเอา พาข้าวต่างพาขวัญ
คือหลักค้ำร่มโพธิ์ของลูกหลาน พ่อหลับฝันนิรันดร์บ่หวนคืน
แข็งใจบืนกลืนคำข้าว เฮือนเคยเนาบ่มีพ่อ
พเนจรหาทางไปกะบ่พ้อ ลำขอข้าวต่อชะตา
เขียนคำลาแปะฝาบ้าน เงาความฝันบ่ซอดส่อง
พ่อผมเอ๊ย ทุกข์เพิ่นบ่ว่าดี
มีเพิ่นจั่งว่าพี่น้อง สัจจะแท้ได้พบเห็น